در ۱۲ مارس ۲۰۲۵، داده‌های منتشر شده توسط شرکت ماروبنی نشان داد که تا پایان فوریه ۲۰۲۵، کل موجودی آلومینیوم در سه بندر اصلی ژاپن به ۳۱۳۴۰۰ تن کاهش یافته است که نسبت به ماه قبل ۳.۵ درصد کاهش و از سپتامبر ۲۰۲۲ به پایین‌ترین حد خود رسیده است. در میان آنها، بندر یوکوهاما ۱۳۳۴۰۰ تن (۴۲.۶٪)، بندر ناگویا ۱۶۳۰۰۰ تن (۵۲.۰٪) و بندر اوساکا ۱۷۰۰۰ تن (۵.۴٪) موجودی دارند. این داده‌ها نشان می‌دهد که زنجیره تأمین جهانی آلومینیوم در حال تعدیل‌های عمیقی است و خطرات ژئوپلیتیکی و تغییرات در تقاضای صنعتی به محرک‌های اصلی تبدیل شده‌اند.
دلیل اصلی کاهش موجودی آلومینیوم ژاپن، افزایش غیرمنتظره تقاضای داخلی است. تویوتا، هوندا و سایر شرکت‌های خودروسازی با بهره‌مندی از موج الکتریکی‌سازی خودروها، در فوریه ۲۰۲۵ شاهد افزایش ۲۸ درصدی سالانه در خرید قطعات بدنه آلومینیومی بودند و سهم بازار تسلا مدل Y در ژاپن به ۱۲ درصد افزایش یافت که خود محرکی برای تقاضا است. علاوه بر این، «طرح احیای صنعت سبز» دولت ژاپن، افزایش ۴۰ درصدی استفاده ازمواد آلومینیومیدر صنعت ساخت و ساز تا سال 2027، و شرکت‌های ساختمانی را به انبار کردن پیشاپیش کالا تشویق می‌کند.
دوم، جریان تجارت جهانی آلومینیوم در حال تحول ساختاری است. با توجه به احتمال اعمال تعرفه‌های ایالات متحده بر آلومینیوم وارداتی، بازرگانان ژاپنی حمل و نقل آلومینیوم به بازارهای جنوب شرقی آسیا و اروپا را تسریع می‌کنند. طبق داده‌های شرکت ماروبنی، صادرات آلومینیوم ژاپن به کشورهایی مانند ویتنام و تایلند از ژانویه تا فوریه ۲۰۲۵ نسبت به سال گذشته ۵۷ درصد افزایش یافته است، در حالی که سهم بازار در ایالات متحده از ۱۸ درصد در سال ۲۰۲۴ به ۹ درصد کاهش یافته است. این استراتژی «انحراف از مسیر صادرات» منجر به کاهش مداوم موجودی در بنادر ژاپن شده است.
کاهش همزمان موجودی آلومینیوم LME (کاهش به ۱۴۲۰۰۰ تن در ۱۱ مارس، پایین‌ترین سطح در تقریباً پنج سال گذشته) و سقوط شاخص دلار آمریکا به ۱۰۴.۱۵ واحد (۱۲ مارس) نیز تمایل واردکنندگان ژاپنی را برای پر کردن موجودی خود کاهش داده است. انجمن آلومینیوم ژاپن تخمین می‌زند که هزینه واردات فعلی در مقایسه با مدت مشابه در سال ۲۰۲۴، ۱۲ درصد افزایش یافته است، در حالی که قیمت نقدی آلومینیوم داخلی تنها ۳ درصد افزایش یافته است. کاهش اختلاف قیمت باعث شده است که شرکت‌ها تمایل به مصرف موجودی و تأخیر در خرید داشته باشند.
در کوتاه‌مدت، اگر موجودی بنادر ژاپن همچنان به زیر ۱۰۰۰۰۰ تن کاهش یابد، ممکن است تقاضا برای پر کردن انبارهای تحویل LME آسیا افزایش یابد و در نتیجه از قیمت‌های بین‌المللی آلومینیوم حمایت شود. با این حال، در میان‌مدت تا بلندمدت، باید به سه نکته ریسک توجه شود: اولاً، تعدیل سیاست مالیات صادرات سنگ نیکل اندونزی ممکن است بر هزینه تولید آلومینیوم الکترولیتی تأثیر بگذارد؛ ثانیاً، تغییر ناگهانی سیاست تجاری قبل از انتخابات ایالات متحده ممکن است منجر به اختلال دیگری در زنجیره تأمین جهانی آلومینیوم شود؛ ثالثاً، نرخ آزادسازی ظرفیت تولید آلومینیوم الکترولیتی چین (که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۵ به میزان ۴ میلیون تن افزایش یابد) ممکن است کمبود عرضه را کاهش دهد.
زمان ارسال: ۱۸ مارس ۲۰۲۵